Genesteld in het hart van de Kempen, onthult de Schoutvorsthoeve uit 1715 een rijke geschiedenis. De 18e-eeuwse hoeve onthult waardevolle interieur afwerkingen, die zorgvuldig gerestaureerd werden.
ZandhoeveValdebrimmo nvGerealiseerd 2011In samenwerking met: ASB bv, Cautereels bv
De Schoutvorsthoeve werd gebouwd rond 1715 en vormde het vroegere territoriale gerechtshof van de Kempen. Het recht werd door de Schout gesproken in de Rechtskamer van de hoeve. Deze ruimte bevat mooie stucwerkafbeeldingen op het plafond en een brede haard. Na jarenlange leegstand werd het gebouw gerestaureerd en ingericht als woning.
De Schoutvorsthoeve is gelegen in een moerassig gebied, wat in het verleden leidde tot vochtproblemen op het gelijkvloers. Als oplossing voor dit probleem werd door de voormalige bewoners het vloerniveau ca. 43cm opgehoogd. Hierdoor ging het ruimtelijke gevoel van de - oorspronkelijk hoge - ruimtes verloren, hetgeen bovendien een typisch kenmerk is voor dit soort gebouwen uit desbetreffende periode. Tijdens de voorontwerpfase werd er dan ook onmiddellijk voor geopteerd het oorspronkelijke niveau terug te herstellen. Bij de graafwerken werd de originele gebakken vloer van 1715 teruggevonden. Er werden grondige waterdichtingswerken uitgevoerd en de restanten van de originele vloer werd in de rechtskamer terug geplaatst. Voorts werden in de ruimte, die herbestemd werd tot woonkamer, de bepleistering en het stucwerkplafond gerestaureerd. De rest van het woonprogramma op het gelijkvloers zou bestaan uit een combinatie van standaardfuncties zoals de eetkamer, keuken, een bureau, een traphal, een wasplaats en tenslotte een speelkamer in de oude opkamer. De zolderverdieping werd ingedeeld in drie ruime slaapkamers met twee badkamers en een dressing. Aangezien de hoeve in gebruik zou worden genomen als woning, werd ook de nodige aandacht besteed aan isolerende ingrepen zoals vloerisolatie, dakisolatie en de implementatie van dubbele beglazing. Dit in combinatie van de nodige restauratiewerken, een verbetering van de stabiliteit door plaatselijke onderschroeiing, en het vernieuwen van de technische en sanitaire uitrusting. Deze ingrepen hebben ervoor gezorgd dat het gebouw vandaag dienstdoet als comfortabele woning die voldoet aan de hedendaagse normen en eisen, en dit met een maximaal behoud van de erfgoedwaarden.